Logopedia w domu
Logopedia w domu!
Ćwiczenia logopedyczne to zazwyczaj usprawnianie narządów artykulacyjnych, ćwiczenia oddechowe i słuchowe, wywoływanie głosek i ich automatyzacja. Aby terapia logopedyczna była skuteczna potrzeba systematyczności.
Trudno znaleźć nam, rodzicom czas na dodatkowe zadania w domu- mamy mnóstwo obowiązków, dodatkowych zajęć, a i nasze dzieci nie zawsze wyrażają chęć współpracy, gdy tego chcemy. Dlatego proponuję Państwu kilka zabaw, które spodobają się dziecku i z pewnością pozytywnie wpłyną na rozwój jego mowy. Można je wykonywać w samochodzie, podczas spaceru lub kąpieli! Kilka minut dziennie a efekty na pewno Państwa zaskoczą.
Zabawy dla maluszków:
- usprawnienie warg:
Ćwiczenie „buziaczki-śmieszaczki”
Usiądźcie wygodnie naprzeciwko siebie i przesyłajcie sobie buziaczki (ściągajcie wargi w dzióbek) i uśmiechy (rozciągajcie wargi w szerokim uśmiechu). Powtórzcie tę zabawę kilka razy. Na pewno wprawi was w dobry nastój.
Ćwiczenie „wesoły dźwig”
Usiądźcie razem przy stole. Postaw przed dzieckiem talerzyk, na którym rozsypiesz kilka małych cukierków (lub kulek zbożowych). Zadaniem dziecka będzie chwytanie ich ustami i przenoszenie do twojej dłoni. Usta dziecka będą dźwigiem, a twoja dłoń budowlą.
Ćwiczenie „zmęczony konik”
Tę zabawę możesz przeprowadzić kilka razy w ciągu dnia. Pokaż dziecku, jak parska konik, a następnie poproś trzylatka o powtórzenie. Możecie parskać na zmianę.
Zabawy dla 3,4latków:
- dmuchanie na papierowe łódeczki w wannie
- naśladowanie odgłosów zwierząt ( kotek- mruczy, waz syczy, pszczoła bzyczy) lub dźwięki z otoczenia pociąg , traktor, samolot, motorówka, wiatr, liście na drzewach itp.
- wysuwanie warg i układanie w ryjek, cofanie w uśmiech, wymawianie na przemian a-o, wymawianie uuuu a następnie iiii
- dmuchanie na piłkę pingpongowa, bańki mydlane
- dotykanie językiem raz górnych, raz dolnych zębów przy maksymalnie otworzonych ustach
- nadymanie policzków, wciąganie policzków
Zabawy na rozwijanie umiejętności prawidłowego oddychania
• Kto strzeli gola?
Usiądźcie obok siebie przy stole. Poproś dziecko o zbudowanie bramki z klocków. Następnie przygotuj dwie słomki i lekką piłeczkę. Zadanie dla dziecka: „strzelenie” piłką gola do bramki, poprzez dmuchanie w rurkę. Pamiętaj o tym, aby zaprezentować dziecku prawidłowe wykonanie tego ćwiczenia, tzn. wdech nosem a wydech ustami, prosto w piłeczkę, kierując ją do bramki. Zaproponuj dziecku, aby teraz ono spróbowało strzelać gole.
• Bańki mydlane
Pewnie nie raz kupowałaś plastikowy pojemniczek do robienia mydlanych baniek? Jeżeli tak, to wspaniale!
Zadanie dla dziecka: puszczanie baniek. Ta prosta zabawa doskonale ćwiczy prawidłowy oddech, wydłuża fazę wydechu, a przy tym dostarcza dziecku wiele radości.
Wyliczanki
1. Ele mele dudki
Gospodarz malutki
Gospodyni garbata
A jej córka smarkata
2. Poszła baba do piwnicy
Napisała na tablicy
Es o es czarny pies “
Idzie Tola...”
Idzie Tola do przedszkola pod osłoną parasola.
Deszczyk: kap! kap! kap!
Spotkała ją Hania w polu:
“Pod parasol weź mnie Tolu”.
Deszczyk: kap! kap! kap!
Jasio też się deszczu boi:
“Chodź pójdziemy wszyscy troje”.
Deszczyk: kap! kap! kap!
Przyszli wreszcie do przedszkola,
kapie woda z parasola.
Deszczyk: kap! kap! kap!
L. Krzemieniecka - źródło nieustalone.
“Bąk”
Kolorowy bąk ucieka mi z rąk.
Poszedł w tany bąk blaszany,
na blaszanej nodze i wiruje,
i kołuje po całej podłodze...
W. Chotomska
“Kran”
Myła ręce jakaś gapa, kap, kap, kap.
Poszła, a kran dalej kapał, kap, kap, kap.
Wczoraj kapał i dziś kapie: kap, kap, kap.
I źle myśli o tej gapie, kap, kap, kap!
To przez gapę kran ma katar, kap, kap, kap.
Taki katar to jest strata! Kap, kap, kap.
Bo te krople- to są grosze, kap, kap, kap.
Grosz za groszem z wodą poszedł, kap, kap, kap.
Co tu robić? Gapa nie wie, kap, kap, kap.
A więc my powiemy gapie:
“Dokręć kran!” O, już nie kapie!
M. Terlikowska
Uwaga, wszystkie ćwiczenia powinny odbywać się w formie zabawy! Nigdy nie dłużej niż przez kilka minut (5-10), należy je wpleść naturalnie w rytm dnia, nie przykładając do nich zbyt dużej wagi, unikając presji i zdenerwowania. To bardzo ważne, by nie zniechęcić dziecka i nie zakodować komunikatu, że słabo mówi. Jeśli tak się stanie, uzyskamy efekt odwrotny od zamierzonego!
12 PRZYKAZAŃ LOGOPEDYCZNYCH dla rodziców
1. Narządy mowy dziecka kształtują się i zaczynają funkcjonować już w życiu płodowym. Są one ogromnie wrażliwe na wszystkie bodźce fizyczne i chemiczne, zarówno sprzyjające jak i szkodliwe.
2. Mowa otoczenia powinna być poprawna. Do dziecka trzeba mówić wolno, dokładnie i wyraźnie, trzeba zaniechać sztucznego spieszczania i używania tzw. języka dziecięcego.
3. Dziecko powinno reagować na aktywność uczuciową i słowną otoczenia. Z początku jest to uśmiech, ruch rączki, przegięcie ciała. Wnet jednak nastąpią reakcje głosowe. Gdy ich brak, trzeba koniecznie zbadać słuch dziecka, gdyż może on być osłabiony.
4. Absolutnie nie wolno krępować dziecka w reagowaniu na aktywność otoczenia.
5. Jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy (rozszczep warg, dziąseł, podniebienia, zniekształcenia w układzie szczęk, uzębienia itp.), powinno się bezwzględnie pójść z nim do lekarza specjalisty: chirurga plastyka, ortodonty.
6. Dziecko leworęczne należy otoczyć specjalną opieką. W okresie kształtowania się mowy nie wolno zmuszać go do posługiwania się prawą ręką, gdyż mogą wystąpić zaburzenia mowy.
7. Kiedy dziecko samo zaczyna coraz więcej mówić nie wolno tej skłonności gasić np. obojętnością lub cierpką uwagą, bo wówczas dziecko zamyka się w sobie, staje się nieufne, niemieje.
8. Nie należy hamować żywiołowego pędu do mowy, trzeba wykorzystać ogromny ładunek uczuciowy, jaki dziecko wkłada w mowę.
9. Należy pilnie baczyć czy kształtowanie się mowy dziecka przebiega zgodnie z normą.
10. Od momentu zdobycia przez dziecko umiejętności mówienia zdaniami nie wolno bezustannie przeszkadzać mu przez ciągłe poprawianie i zmuszanie do poprawnego powtarzania, gdyż dziecko nabawi się kompleksu niższej wartości, straci zaufanie do otoczenia, przestanie mówić.
11. Dziecko trzyletnie monologuje, ale chce też rozmawiać z otoczeniem, zadaje mnóstwo pytań i przepada za opowiadaniami. Nie wolno lekceważyć tych faktów, gdyż pomaga to dziecku w wysławianiu się, w umiejętności wyrażania swych myśli i uczuć.
12. Jeśli mimo wszystko nie udało się zapobiec powstaniu defektów mowy, nie wolno opuszczać rąk. Powstające w Polsce coraz liczniejsze poradnie logopedyczne są wstanie pomóc dziecku, o ile rodzice i wychowawcy będą z nimi jak najściślej współpracować. (za: Leon Kaczmarek)
Polecam strony:
http://poradnik-logopedyczny.pl
http://www.poradnia-oswiecim.pl/
https://www.sosrodzice.pl/cwiczenia-logopedyczne-dla-czterolatkow-bawcie-sie-razem-domu/
http://www.ppp-tomaszow.pl/page/125/proste-cwiczenia-logopedyczne-do-wykonywania-w-d.html
