Historia

NASZA WIEŚ - GŁĘBOWICE

HISTORIA

  Głębowice zaliczane są do najstarszych wsi ziemi oświęcimskiej. Były wymieniane z nazwy już w czwartej ćwierci XIII wieku. Na mapach i w wykazach występują jako Chundorf, Gundorf lub villa Conradi, Glambowicz, Glabowicze, Glembowicze, w czasie okupacji Glembowitz, Głębowice(od XIX wieku). Na terenie wsi w użyciu są nazwy określającejej poszczególne obszary: Głębowice Górne i Dolne, Lazy, Kąty, Gadziniec, Sporowiec, Śmietanówka, Dalachowice, Czerwona, Zielona, Studziennik, Zarysie, Czerwonki, Górka, Wydry, Pęcek. Nazwa wsi ma patronimiczny charakter - pochodzi od osoby o przydomku Głąb. Wieś Głębowice pojawiła się na mapie ziemi oświęcimskiej najprawdopodobniej w drugiej połowie XIII wieku pierwotnie pod nazwą "ecclesiae de Glambowicz".
        W 1179 roku, na podstawie darowizny, ziemia oświęcimska została przyłączona do Śląska. Pozostała jednak w granicach diecezji krakowskiej, tworząc z czasem dwa dekanaty: oświęcimski i zatorski. W roku 1326 parafia głębowicka wymieniona była jako jedna ze składowych dekanatu zatorskiego. W1394 roku, gdy Jan II żenił się z Jadwigą, siostrą lub bardzo bliską krewną Władysława Jagiełły, Głębowice wymieniono wśród dóbr, które miały zabezpieczyć jej wiano. W1445 roku nastąpił podział księstwa oświęcimskiego między Wacława, Przemysława i Jana III - ustalona w układzie granica biegła m. in. przez Głębowice. Gdy w 1457 roku Jan Oświęcimski, za zgodą braci, sprzedał księstwo Polsce, w dokumencie wyliczającym miejscowości znalazła się nazwa wsi. Ostateczna inkorporacja (wcielenie) księstw: oświęcimskiego i zatorskiego(sprzedanego Janowi Olbrachtowi w 1494 roku) nastąpiła dopiero w 1564 roku. Do tego momentu księstwa stanowiły odrębne państwa złączone z Polską unią personalną, tj. osobą panującego władcy.
        W XV wieku wieś była własnością rodziny Głębowskich herbu Kornicz oraz Szaszowskich herbu Sasowskie (z tych ostatnich wywiodły się rody Palczowskich i Gierałtowskich), później Gierałtowskich. Krótko należały do Krzysztofa Komorowskiego, który odstąpił Głębowice sędziemu oświęcimskiemu i zatorskiemu Janowi Pisarzowskiemu herbu STARY KOŃ. Od 1826 do 1945 roku wieś była własnością rodziny Duninów herbu ŁABĘDŹ.